تحقیق درباره؛ اسلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

اسلام

اصول دین

توحیدنبوتمعاد

اصول خاص تشیع

امامت • عدل

فروع دین

نماز • روزه • زکاتحج • جهاد

فروع خاص تشیع

خمسامر به معروفنهی از منکرتوّلی • تبری

منابع اسلامی

قرآن • عقلسنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمدعلی • فاطمهاهل بیتخلفای راشدینامامان شیعهصحابه محمد

مذهب‌ها

تسنن • تشیع • تصوف

اسلام دینی یکتاپرستانه و یکی از ادیان ابراهیمی جهان است پیروان این دین را مسلمان می‌گویند. مسلمانان بر این باورند که خدا مستقیماً بر بسیاری از پیامبران وحی فرستاده و محمد آخرین آنها است.] اکنون، اسلام از نظر شمار رسمی پیروان در مکان دوم (پس از دین مسیحیت) جای دارد.

ریشهٔ واژه

اسلام در زبان عربی از ریشه (س-ل-م) که به معنای «تسلیم صلح‌آمیز؛ تسلیم‌شدن؛ اطاعت؛ صلح» است مشتق شده‌است. از دیگر مشتقات سه حرف (س-ل-م) می‌توان موارد زیر را نام برد:

سلام به معنای «صلح»[۳] که همچنین به عنوان درود هم است.

السلام (آرامش و سلامت) یکی از ۹۹ نام خدا در قرآن. [۴]

مسلمان، کسی که از اسلام تبعیت می‌کند؛ کسی خود را به خداوند تسلیم می‌کند.[۵]

اسلام، اسلام یعنی سلامت نفس، پس مسلمان در درجه اول سلامت نفس باید داشته باشد.[۶]

دین اسلام

دین اسلام آخرین دینی است که خداوند پاک و منزه بوسیله آن تمامی رسالت های آسمانی را از جانب ذات اقدسش برای هدایت آفریده هایش کامل نمود. خداوند این دین را توسط محمد، خاتم پیامبران و فرستاده شدگان، برترین ثنا و کاملترین سلام بر او و سایر پیامبران باد، نازل نمود.

اسلام از زمان بعثت پیامبر -ثنا وسلام خدا بر وی باد- تا روز قیامت بر تمام مکلفین اعم از انسان و جن لازم است. خداوند بلند مرتبه می فرماید: (ما تو را برای جملگی مردمان فرستادیم تا مژده رسان و بیم دهنده باشی) [۷]. و خداوند بلند مرتبه می فرماید: (بگو من فرستاده خدا بسوی جملگی شما مردمان هستم) [۸]. و رسول خدا در حدیث صحیح می فرماید: "و پیامبر بطور خاص بسوی قومش فرستاده شد و بطور عام بسوی مردم فرستاده شد" [۹]. و کل بشر از زمان بعثت پیامبر و تا روز قیامت امت دعوت هستند، یعنی دعوت شدگان برای در آغوش گرفتن دین اسلام، و آنها مخاطبان کلام خداوند بلند مرتبه در قرآن هستند که میفرماید (یا ایها الناس) یعنی (ای مردم)، پس کسانی از آنها که آن را اجابت کنند امت اجابت هستند، یعنی مسلمانان مخاطب آن کلام خداوند بلند مرتبه در قرآن که میفرمایند (یا ایها الذین ءامنوا) یعنی (ای کسانی که ایمان آورده اید).

و این در مورد انسان است، اما بعثت پیامبر بسوی جن در آخر سوره احقاف و اول سوره جن ثابت است.

معنی لازم بودن دین اسلام

همانا خداوند پاک و منزه تمام مخلوقات مکلف خود را از زمان بعثت پیامبر(ثنا و سلام خدا بر وی باد) تا روز قیامت مورد محاسبه قرار نمی دهد مگر بر اساس دین اسلام، با شروع از دیدن فرشته مرگ (ملک الموت) تا خواب قبر (رقدة القبر) سپس بیدار شدن و حساب و کتاب تا جایگاه نهایی در بهشت برین یا جهنم سوزان. پس کسی که دین اسلام را در آغوش نگیرد یا آن را در آغوش گرفته سپس با یکی از نقض کننده های اسلام از آئین اسلام خارج شود، اگر در آن حالت بمیرد قطعاً هلاک میشود. خداوند بلند مرتبه می فرماید: (و کسی که غیر از اسلام آئینی برگزیند از او پذیرفته نمیشود و او در آخرت از زمره زیانکاران خواهد بود).[۱۰] و شیخ الاسلام ابن تیمیه (رحمت خداوند نسیبش باد) میگوید: 'لزوماً در اسلام مشخص است و تمامی مسلمانان بر آن اتفاق نظر دارند که هر آنکس تبعیت کردن از دینی غیر از دین اسلام یا آئینی غیر از شریعت محمد (ثنا و سلام خدا بر وی باد) را جائز بداند کافر است'.

معنی دین اسلام

تسلیم شدن یا گردن نهادن کامل برای آئین خداوند پاک و منزه، و این حقیقت بندگی و عبودیت خداوند یکتای بی همتاست همانگونه که می فرماید: (آنگاه که پروردگارش بدو گفت تسلیم شو گفت تسلیم پروردگار جهانیان گشتم.

و این تسلیم شدن و گردن نهادن و بندگی زمانی تحقق پیدا میکند که ما خداوند پاک و منزه را آنگونه که او می خواهد پرستش کنیم نه آنطور که خودمان می خواهیم. و این امر با تبعیت کردن از آئین خدای پاک و منزه در کل شئونات زندگی اعم از کوچک و بزرگ میسر میشود. همانگونه که خداوند بلند مرتبه به تفصیلی می فرماید: (بگو نماز و عبادت و زیستن و مردن من از آن خداست که پروردگار جهانیان است، خدا را هیچ همتایی نیست و به همین دستور داده شده ام و من اولین مسلمان هستم پس چنانچه رسالت اسلام برای همه مردم لازم است (و این عمومیت زمانی و مکانی را در بر میگیرد) بهمان صورت در تمام شئونات زندگی بشر نیز لازم است (و این عمومیت موضوعی است) که تا روز قیامت به همه آن وافی است، چنانچه پیامبری بعد از محمد (ثنا و سلام خدا بر وی باد) وجود ندارد.

و چون اسلام با مقدم داشتن خواست خدا بر خواست نفس تحقق پیدا میکند، پس با مخالفت کردن از این مهم یا دچار نقص و کاستی میگردد و یا نقض و ابطال میشود. و مخالفت کردن درجاتی دارد:

-پس کسی که در چیزهای سهل و اندک (یسیرة) خواسته خود را بر خواسته پروردگارش مقدم بدارد مرتکب گناهان صغیره شده است (عصیان).